M E N U

Informacje o Parafii

Księża pracujący w Parafii

Spacerkiem po Marcinkowicach i o budowie plebani

W 1892r. ks. Bp. Ignacy Łoboz dokonał nowego podziału diecezji tworząc 4 nowe dekanaty, wśród nich dekanat radłowski. Do parafii radłowskiej w chwili utworzenia tu dekanatu należały następujące wioski: Radłów, Biskupice, Wola Radłowska, Wał - Ruda, Śmietana, Zabawa, Zdrochec, Marcinkowice, Glów, Niwka, Dobczyce, Rudka.

   Zdrochec i Zabawa wyłączone z parafii  radłowskiej w 1913 r. Zdrochec w latach 50-tych XIX wieku należał do Władysława Michałowskiego, lecz ten 1.06.1863 przekazał go drogą darowizny Romanowi Michałowskiemu. Nowy właściciel jeszcze w tym samym roku wymienia grunty ze Stanisławem Koźmianem, który pozostał właścicielem Zdrochca do 1870 r. Dnia 19.02.1870 na mocy kontraktu kupna i sprzedaży właścicielką Zdrochca została Wiktoria z Borowskich Bzowska, po drugim mężu Jakubowska. Była ona właścicielką do 1877 r. W tym roku 6.10 dobra te nabywa Jadwiga Straszewska, która jest właścicielką do 1901 r. Następnie dekretem dziedzictwa z 2.09.1903r. własność Zdrochca przechodzi na Władysława Fibicha, który był fundatorem placu pod budowę nowej szkoły. Fibich w 1905r. sprzedaje Zdrochec Arturowi Margulisowi, a następnie nabywa je Adam Marzec.

Marcinkowice w latach 60-tych XIXw. są własnością Wandy Katarzyny Bobrowskiej, po drugim mężu Chwalibogowej, która dekretem dziedzictwa 30.05.1895r. przekazuje w spadku prawo własności tych dóbr Salomei z Jordanów Dąbskiej. Następnie dobra te Dąbska przekazuje w ręce syna Zygmunta Jordana. Kolejnym właścicielem Marcinkowic zostali Stanisław i Marianna Nowakowie, którzy nabyli te dobra mocą kontraktu kupna dnia 20.08.1906 r.

   Od 1900 r. majątki dworskie zaczynają się rozpadać, poszczególne parcele nabywają banki parcelacyjne, które z kolei odstępowały ziemię przeważnie żydom, ci natomiast sprzedawali je mieszkańcom wiosek, tak było w przypadku majątków dworskich Zdrochca, Marcinkowic i części dworu radłowskiego tzw. folwarku ,,Szatanówka” Do rozbudowy kościoła w Radłowie przystąpiono w 1904 r. przyłączył się Zygmunt Jordan – właściciel obszaru dworskiego Marcinkowice. Do 1.10.1912 r. gmina Zabawa, Marcinkowice, Wał-Ruda, Zdrochec  mieli postawić kościół, budynki, plebanię i złożą fundusz potrzebny na dotację duszpasterza. Uzgodniono w końcu, że kościół będzie budowany w Zdrochcu, ale właściciele obszaru dworskiego w Zabawie Stanisław i Wiktoria z Bzowskich Jakubowscy ofiarowali grunt pod kościół i cmentarz. Tak więc powstały dwa kościoły w Zdrochcu i w Zabawie. Parafianie zostali zwolnieni od datków ustalonych podczas rozprawy konkurencyjnej 10.10.1912 r. gdyż dotrzymali słowa co do wybudowania kościoła, przez co sprawa rozbudowy kościoła w Radłowie została na pewien czas odłożona.

Jednym ze źródeł dochodów w parafii była dziesięcina składana w naturze. Dziesięcinę pobierano z 2/3 pól przeznaczonych do składania dziesięcin, bo na 1/3 gruntów była uprawiana koniczyna, kapusta, buraki, len, wiklina oraz inne jarzyny, z których proboszcz nie pobierał dziesięcin. Pobraną dziesięcinę z pól zwożono do stodół plebańskich. W następnych latach grunty ziemskie zaczęły się zmniejszać, w 1910 r. oddano 22 morgi ziemi na tworzące się placówki duszpasterskie w Zabawie i Zdrochcu, które w 1912 r. wybudowały na swoich terenach kościoły i plebanię. Stan liczbowy parafii w 1827 r.: Zdrochec-266 , Marcinkowice-134 . Liczba ludności w latach 1853-1900.

W 1914r. następuje gwałtowny spadek liczby ludności w parafii radłowskiej, do parafii Zdrochec przydzielono wioski Zdrochec - 570 osób, Marcinkowice - 520 osób, co w sumie dało 1090 osób. O żywej wierze parafii radłowskiej na początku XX wieku świadczą dwa kościoły filialne w Zdrochcu i Zabawie. W 1926 r. była procesja jubileuszowa do Zdrochca.

M E N U

Z życia Parafii

Historia Parafii i  Kościoła

Perygrynacja obrazu Jasnogórskiej Panny

Powrót do strony głównej